viernes, 3 de abril de 2009

(Inciso): Caracol-cou-Cousas


Con la rapidez de un caracol. Pues no hay prisas. Que espere el mundo. Mi ritmo es mío.

Cuando pienso en Cousas me viene a la cabeza tal avalancha de anécdotas que me quedo mareada, sin saber cuál elegir. Hace toda una vida que nos conocemos y reímos juntas.

Cousas es muchas cousas:

-Niñita vestida de rosa que se dedica a tirar piedras en el monte y a rodar por lo capós de los coches en plan Corrupción en Miami. Con el conductor del coche dentro.

-Pre-adolescente bastante rebelde que baila al son de una canción guarra de Prince. Delante de todo el colegio. De monjas.

-Adolescente de peinado curioso que ya despunta en su estilo al vestir, que se dedica a pedirle a alguna amiga que empeñe los objetos de oro de su familia. Y que roba huevos de mármol en puestos callejeros. Porque sí.

-Chica de rostro angelical, aniñado, que trabaja y estudia y sobresale en todo lo que hace. Siempre sobresaliente. Siempre.

-Joven emprendedora que, si fuese un pulpo, tendría los ocho tentáculos ocupados. Dedicándose en cuerpo y alma a lo que le gusta, superando sus miedos, cabalgando el subir y bajar de sus problemas. Sin abandonar su buen sentido del humor. Nunca.

-Mujer profesional, guapísima, valorada en su trabajo y admirada por todos los que la rodeamos, que hace limpieza cada cierto tiempo. Limpieza a fondo.

-Cousas: amiga. Ir con ella a la playa y sacarnos fotos con una cámara subacuática. Coger el coche y rular por ahí, por donde cuadre. Pasar una tarde sembradas, de carcajada en carcajada, mientras los demás nos miran (¿estarán locas? ¿de qué se ríen? Bah, vosotros no lo pilláis). Sándwich de queso y bocadillo de Nocilla. Chupachups de sandía. Hacer dedo hasta Vigo y ¿qué hora es? : las cuatro, mujer, las cuatro. Siempre son las cuatro. Quitarnos de encima al Banderas no tuvo precio. Rollo maribollo sin falta en los baños del Vade, que hay mucho que ver, mucho. Volver de la noche copera y revolcarnos de la risa las dos en su cama (no sé, tenemos un momento de lucidez justo antes de dormirnos, es sistemático). Plan del Chocho, sacado con sudor y sangre de nuestros maquiavélicos cerebros, hartas ya de tanta mierda. Explota, explótame, expló, que dice Raffaella. El tequilita, ay el tequilita... Bueno, por lo menos ya no me hace beberlo de un táper. Jugar al Un, Dos, Tres en el graffiti de Tutu: Por cinco mil pesetas, nombres de números... Pi. Abrazarnos a Manu Chao.

Conversación en el coche viniendo de Santiago:

Cousas- Jo, no soy nada creativa, nunca hago nada artístico.

Pato- No digas eso, tía. Recuerdo que cuando tenías quince años ibas a cerámica. Se te daba muy bien. Me regalaste un colgante muy chuli. Aún lo tengo.

Cousas- (tras un breve silencio) Bueno, ya han pasado quince años y te lo puedo contar... Ese colgante... ¡Lo mangué en Agarimo!

Carcajada que casi nos hace chocar.

Pato- (secándose las lágrimas) Pues, ya que nos sinceramos... ¡Es un colgante horrendo!

Carcajadas aún más grandes. Morimos y resucitamos.

Y es siempre así con ella. Es una gran optimista. De la situación más grave saca el chiste. Comienza a conocerse de veras, a ofrecerse una calibrada autocrítica. Salir adelante con un kilo de responsabilidades, impuestas y auto-impuestas. Ser sincera y cariñosa, ser la perfecta anfitriona, ser una gran organizadora, ser ocurrente y amable con todos, ser la mejor aparcando coches del mundo mundial, ser una chica Cosmopólitan, la que mejor lleva el palabra de honor y los lazos, de rubia, de morena, de pelirroja o de verde botella. Cousas, siempre.

A mi maravillosa amiga Cousas: Te quiero, caracol.

5 comentarios:

Pato dijo...

Claro que más de la mitad de esta entrada la entenderá solo Cousas. Esa es mi intención. Un mensaje codificado para ella, de mí. Feliz cumpleaños, parruliña!!!

Anónimo dijo...

Xustamente é o tono cómplice co que está escrito este post o que o fai tan especial, conmovedor e divertido.

Feliz cumpreanos, Cousas!!! Espero que o celebredes por todo o alto, mozas!!

1001 bicos!!

el amigo de ted dijo...

Una ronda de tequila. Por Cousas!!!

Qcousas dijo...

Gracias parrula! Rin a cachóns!!! A verdade é que si...

Pato dijo...

¡Vivaaa!!!