martes, 23 de diciembre de 2008

Mi querido Bismuto del día: ¡Feliz cumpleaños! (con sorpresa)


Pues sí, hoy está de cumple el inimitable Bismuto, que bellamente retrató mi cara (ver blog de Cousas) y que, con su retranca, tantas veces me hizo reír.

El amante de lo oscuro, del humor cáustico, de las Panteras Rosas, de Ambrose Bierce, de la buena birra y del punk revenío cumple ya una buena suma, la cuala no merma su atractivo natural (como le gusta reseñar). Si es que es la imagen clavada de su admirado Robert Halford.

Un día íbamos en coche, de vuelta de Vigo, y este filósofo de la vida me soltó una frase tremendamente acertada que nos definía a Cousas y a mí. Era más o menos así: Tú eres como un huevo, dura por fuera, pero blanda por dentro y Cousas es como un huevo a la inversa, tiene la cáscara dura por dentro, aunque por fuera parezca blanda.

Semejante lucidez asombra.

Bismuto y yo nos hicimos compinches en el instituto. Creerá la gente que nos conocemos desde hace años, pero no; nos conocimos en el 2004. Los dos éramos estudiantes senior en el Johan Carballeira y los dos éramos los lumbreras de la clase. Los dos de letras, los dos de Historia del Arte (Bismu, tío, lo que nos habremos reído con el Visigodo, no jodas), los dos en Latín y Griego rascándonos la barriga hasta el último día, los dos leales al cafecito de antes de entrar en clase, los dos arreglando el mundo en el cuarto de hora de recreo y, finalmente, las dos primeras Matrículas de Honor del bachillerato nocturno en toda la historia del Johan Carballeira de Bueu.

A Bismuto me unen muchas cosas, pues somos tremendamente afines en gustos artísticos y musicales (Johnny forever!), pero a él le debo mi cordura durante los últimos meses del segundo año, cuando se nos echaba encima el puto selectivo y yo andaba por ahí como un alma en pena. Si no hubiese tenido su apoyo y los momentos de respiro que me brindaba en la cafetería del insti, haciendo listas y chorradas varias, no sé qué hubiera sido de mí.

Estás hecho un chaval, Bismuto. Feliz cumple.

Y para rematar, notición: ¡Se nos casan La Princesa y Lo!!!!! ¡Vivaaaaa!! ¡Bodorrio! ¡Enhorabuena! (y qué guay que me voy pa Roma!)

4 comentarios:

Irma dijo...

Dioosss, qué cantidad de noticiones en una sola entrada!!!

En primer lugar, muchísimas felicidades a Bismuto. Apenas lo he visto un par de veces, pero me cae realmente bien.

Y en segundo lugar... QUE SE CASA LA PRINCESAAAAAAAA??? Madre mía, qué alegría!!! Enhorabuena para la pareja!! Y qué suerte que te vas a Roma!!

Qcousas dijo...

Para Bismuto...non hai palabras, só o grande sentimento que lle teño.
Para a nova noiva do ano: por favor, que alguén se case cun traxe de Gelen!!!!!! Tocouche, aprrula!

Anónimo dijo...

gracias a todos/as e especialmente a Pato. Perdín as pastillas para a senilidade e non sei que dicir.POR CERTO, POR QUE TODO O MUNDO SE CASA? QUEN É GELEN?POR QUE O COLA CAO NON CHOCOLATEA COMA ANTES? en fin, a ver se atopo as pastillas...

Pato dijo...

Ja, ja, ja, ja!!
¡Cousas, no había caído!! ¡¡La Princesa está obligada a casarse vestida de Gelen!!!
¡Fiesta joljorio!
Bismu, no te hagas el chocho, que sabemos de sobra que andas más lúcido que un Gusiluz con alkalinas.
Hikari, esto me recuerda a nuestro feliz enlace... sniff, sniff, qué recuerdos...